oorzaken

"Ik was jaloers op iedereen die 'in' was en had geen zelfvertrouwen.

In ieder geval dacht ik: als ik maar slank ben, dan gaat alles beter."

de ongelukkige afslanker

oorzaken

Eetstoornissen komen voor in alle lagen van de bevolking bij zowel meisjes als jongens. Wel blijkt uit onderzoek dat anorexia nervosa en boulimia nervosa in veel grotere mate voorkomt bij meisjes en vrouwen, namelijk in ongeveer 85% tot 95% van alle gevallen, en in veel mindere mate bij jongens en mannen, namelijk in ongeveer 5% tot 15% van de gevallen.

De oorzaken van anorexia nervosa en boulimia nervosa zijn onbekend en in ieder geval complex.

Er spelen culturele, sociale, psychologische en biologische factoren een rol in het ontstaan.

De factoren die momenteel het vaakst genoemd worden zijn de culturele nadruk op slankheid, persoonlijkheidsfactoren zoals weinig zelfvertrouwen, problematische verhoudingen in het gezin en biologische aanleg factoren, zoals de aanleg voor vetzucht of de aanleg voor een affectieve persoonlijkheidsstoornis.

De onmiddellijke aanleiding van een eetstoornis kan zeer divers zijn en kan variëren van een verhuizing, een andere school, het verlies van een geliefd persoon, maar ook een opmerking over het uiterlijk die door de betrokkene als negatief wordt ervaren.

De grootste groep waarin eetstoornissen ontstaan, bestaat uit jongeren die eigenlijk alleen maar een paar kilo willen kwijtraken, de 'doorsnee afslankers' dus. Opvallend is dat meisjes en jongens die uiteindelijk een eetstoornis ontwikkelen, vaak andere motieven hebben om af te slanken dan degenen die slechts een paar kilo's willen afvallen. Zo blijkt uit onderzoek, dat diegenen bij wie de afslankpoging uiteindelijk resulteert in een eetstoornis vaak andere motieven hebben om af te vallen: ze hopen hierdoor meer zelfvertrouwen te krijgen, of aardiger gevonden te worden en meer geaccepteerd door anderen. Aangezien men het begin van de afslankpoging vaak als zeer positief ervaart, doordat men meer zelfvertrouwen krijgt en het gevoel heeft meer vat te krijgen op het eigen leven, is men geneigd steeds verder te vermageren. Een tweede opvallend verschil tussen degenen die gewoon aan de lijn deden en degenen die een eetstoornis ontwikkelden was, dat de laatste groep bij aanvang van de afslankpoging helemaal niet te dik was, maar zich te dik voelde. Een derde opvallende verschil tussen gewone lijners en degenen die anorexia nervosa en boulimia nervosa ontwikkelden is dat de laatste groep zich geen grenzen stelde bij het afslanken, of deze grens steeds maar weer verlegden. Men wilde steeds verder afslanken.

(Met toestemming overgenomen uit: Jeugd & eetstoornissen, ISBN 90-9008686-2)

zie ook : eetbuien vinden vaak hun oorsprong in de kinderjaren

zie ook : perfectionisme als oorzaak van een eetstoornis ?

zie ook : eetstoornissen: de schuld van de media ?

miss real film - laat echte vrouwen zien in hun tijdschrift

advertentie

checklists

--